Öte yanında uzvumun Kardeşimdi ölen Uzanmadı kanadım Ki alıp uçurayım daimâna Vefasızlıktan bir dağdı aitken Allah'a İnsan, hep âmâydı Tutamadı düşen yavruyu elinden Oracıkta canavarın pençesinde izledi katlini masumun İnsan, hep gördü gözü yumukken İnsan, hep kördü kalbi uyurken İnsan hep böldü birken İnsan hep düştü ayıkken İnsan hep sövdü haksızken İnsan hep dövdü kavîyken İnsan hep güldü cahilken İnsan hep öldü diriyken İnsan hep döndü nankörken İnsan hep âmâydı Oracıkta canavarın pençesinde izledi katlini masumun