Leylim
Öfkeyle döndü suratıma
İsmimde biriken geceUyuştu yüzüm, taş kesti ruhum
Ne çok beklemişti beni
Ne çok bekletmişti oysa
En hasıyla hasletlerin
Soluğu uçurdu perçemini rüyamın
Tutunacak yegane daldı
İtti sırtımdan satırları
Arzı kaplayan ağrısıyla sadrımın
Yutkundu gece
Tanıdı, aynıydı tadı acının
Birdi hisleri tüm anıların
İskeletim hatırladı bu işkenceyi
İlk değil evet sonuydu bu ilacımın
Müşküldü şimdi şifası sancımın
Üzerime yürüdü gece, dikti yırtılan perdeyi
Kapattı süzülen ışığını ayın
Bu ilk tokadı değil ki karanlığın
Evet şimdi gözüme bakandı sonum
Yakındı ölümü lambanın
Oysa yakındı durmadan ruhum
Yarıldı fikrim orta yerinde aklımın
Oysa açıktı cevabı sorumun
Gece birikti ismimde
Döndü suratıma öfkeyle
Sitemini kustu ayak ucuma;
Sen ol,
Selamını çak köşesine duvarların
Ki bu yaratılışın, bu senin tüm anlamın
İzlerken dört köşesini dünyanın
Sen ol,
Varlığını çak köşesine duvarların
Ki bu nefes oluşun, bu senin hakikatin
Oynarken vakit adlı topuyla evrenin
Sen ol,
Gece
Birikir
İsminde
Yolculuğuyla yükselen bir nurun
Yürür suratına öfkeyle
Ki bu yaratılışın
Ki bu nefes oluşun
Sen ol!
Üzerime yürüdü gece, dikti yırtılan perdeyi
Kapattı süzülen ışığını ayın
Bu ilk tokadı değil ki karanlığın
Evet şimdi gözüme bakandı sonum
Yakındı ölümü lambanın
Oysa yakındı durmadan ruhum
Yarıldı fikrim orta yerinde aklımın
Oysa açıktı cevabı sorumun
Gece birikti ismimde
Döndü suratıma öfkeyle
Sitemini kustu ayak ucuma;
Sen ol,
Selamını çak köşesine duvarların
Ki bu yaratılışın, bu senin tüm anlamın
İzlerken dört köşesini dünyanın
Sen ol,
Varlığını çak köşesine duvarların
Ki bu nefes oluşun, bu senin hakikatin
Oynarken vakit adlı topuyla evrenin
Sen ol,
Gece
Birikir
İsminde
Yolculuğuyla yükselen bir nurun
Yürür suratına öfkeyle
Ki bu yaratılışın
Ki bu nefes oluşun
Sen ol!
Yorumlar
Yorum Gönder