Diken

Kapkara kasvetin kavurucu közleridir üzerinde yürüdüğü

İnanmadığı bir gerçeği hep teğet geçmiş yine geçmekte

Susuzluktan ölmüş birine su taşımakta durmadan

Elleri dolu elleri boş değil

Fakat acı ki

Doldurulmaz bir boşluğun mevcudiyeti dolanmakta ayağına

Haberi var her şeyden ölümden değil

Tek yanan ayakları sanıyor oysa

Kalbine kadar yükselen hardan habersiz

Beynini eriten lavdan habersiz

Habersiz susuzluktan öleceğinden yanmaktan değil

Öfkenin kül ettiği dârdan habersiz

Susayarak yürüyor üstelik hiç susmayarak

Şaşarak yürüyor üstelik hiç şaşırmayarak

Az hapşırıp çok yaşayarak.

Evler var evler sanki

Koyu gök yansımış duvarlarına

Sığınak evler temeli sarsık duvarı çatlak evler

Sığınak evler yoksun sığınmaktan

Kuş var örümcek var örten her gizi

Mağarayı setreden sonra bir bir evleri

Ağaçlar var süsü tüm esrarın

Ağaçlar ki efsunlar örülü damarlarında

O bunu bilmez ona yeter set çekmek kusurlara

Söküp atmak geçmişi bir kenara parça parça

Ona yeter!

Ama yetmez bir kızılçamın başımıza dökmesi tüm dikenini

Kızılçam güzeldir dikeni acıtmaz canı

Onun dili çirkindir dikeni acıtır canı

Sayısı çok sayısı az değil bu gözden düşüşlerin

Kapkara kasvetin kavurucu közleri taşımakta onu şimdi

Ateş de gününü bekliyor ateş de diri

Su aziz dillere layık nâr diplerin dibi

Fakat acı ki 

Haberi var her şeyden ölümden değil

Susayarak yürüyor üstelik hiç susmayarak

Şaşarak yürüyor üstelik hiç şaşırmayarak

Az hapşırıp çok yaşayarak

Kapkara kasvetin kavurucu közleri üzerinde yürümekte

Ölümlünün biri hesaba da direnmekte

Ölüm de diri hesap da diri

...