Çünkü



Ödüm kopardı kıştan
Konforunu yitirmiş her karşılıklı hissi
koparan bir şey gibi kopardı ödüm
Kıştan
Kardan
Kordan
Bir ısınır bin soğurdu içim
Kimsin ve bu ne cüret
Kimdin de büyüdün kocamansın
Görmeden evvel bildim
Bu mâni değil ki kırılmış
koparılmış her ne varsa hiç birine
Duydun konuştum
Konuştun duydum
Oysa kopardı ödüm
Yardan
Vardan
Yaralardan
Varlığı bir Yaradandan
Ellerimi kalbimi çocukluğumu hayallerimi
Yakardı
Bozardı
Utanmazdı
Bir de durmadan yazardı
Küçük bir kızdı 
Kopardı beni bir sayfa varsayıp acımadan
Yakasını iliklerken kır saçlı anlamların
Büyüdü, büyüdün bende
Bir büyüydü ki
Kopardı ödüm
Durup fark etmek bildirildi sonra
koşarken son basamağa erişelim diye
Yavaş koştuğum bir aceleydin
Beklerim dedin bekle
Bekle korkma
Bekle bıkma
Beklerim çünkü seni ta ki bucaksız akşamlarda ışıklara karışan sesinçün
Beklerim korkma
Beklerim bıkma

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Leyâl-i Girîzân

Bazen