ZOR
Biliyorum, ola ki düşünmesem en kötüsünü şeylerin
Ve açılmasa önüme sahrası şükrün
Atlardım ilk ye's yamacından
Biliyorum,
Satırlarımı da gömüp sadrıma
Ardıma attığım tek suçlar bakışta bir kadem geri durmak olmadan
Bırakırdım bu çelimsiz gövdeyi boşluğa
Biliyorum,
Doğurmayan ve doğrulmayanın adı bir an eksilse dilimden
Nihayeti apaçık gördüğünü sanardı aklım
Oysa nihayet sonsuzluktu bu ferağda
Dursa her şey biraz, dursak hepimiz birden
Dönmese dursa başı bu tek gözlü devin
O da olmasa devrilen tepemize
Diniverse ruhumun tarifsiz sancısı
Biliyorum,
ZOR
...
Yorumlar
Yorum Gönder