YOL

Adımı sayıkladı zaman

Durmadan ve sessizce uzadı dilinde ismim

Bir soluk aradım peşinde yolun

Durmadan ve sessizce uzadı elinde cismim

Adımlarımı boynuma dolayan yolda

Kendime aradım da bulamadım bir nefes dahi

Durmadan ve sessizce uzadı önünde fikrim

Merhameti yoktu yolun

Yoktu yüzü onun

Koştum, düştüm, aştım ve güldüm

Bekledim ki erişsin kolları canıma

Dönsün çehresi benden yana

Durmadan ve sessizce uzadı içinde vaktim

Oysa sevinmedi yol buna, oysa sevmedi beni yol

Uzadı da uzadı ta ki uzanmadı kanadı

Baktım ve küstüm

Açmadım ağzımı, dökmedim sözümü

Bir kez susmadım oysa

Bana öfkesi neydi, bilmedim bunu

Derman sandığım zamana sığınışlarım büyüdükçe anladım

Zaman bir hapisti yürümedikçe yolumda

Ayak bastığımdı asıl dostum

Durmadan ve sessizce uzadı gönlümde sesim

Adımımın sahibi tuttu elimden,

Ben aradım, oysa soluğumu buldu yolum

Koydu göğsümün tam özeğine, özüne ruhumun

Adımlarım güç buldu okşayarak saçlarımı

Durmadan ve sessizce uzadı yanımda yareni kalbimin

Yol:

Benim